Blokady rozwoju kariery

Po spotkaniach z osobami na kierowniczych stanowiskach w korporacjach mam taką refleksję, że owe miejsca pracy robią masę szkoleń  które po kilka razy dotyczą podobnych tematów/ umiejętności ale większość z nich niestety nie przygotowuje swoich pracowników do radzenia sobie z wyzwaniami, zarządzania sobą i nastawienia na rozwiązania. Oznacza to, że ludzie nie wiedzą na czym polega ich odpowiedzialność jeśli chodzi o ich osobisty rozwój , zarządzanie emocjami, strategię myślenia i działania, nawyki, normy czy style rozwiązywania konfliktów. Spotykam się więc z różnymi reakcjami w takich rozmowach rozwojowych i obserwuje konsternację, bunt, opór, odrzucenie, bezradność, postawę ofiary. Oto kilka przykładów sytuacji w połączeniu z typami osobowości:

ESTJ – manager z kilkunastoletnim stażem w tej samej firmie (pierwsza praca) – brak pomysłu na swoja karierę/ przyszłość i oczekiwanie, że ktoś za to weźmie odpowiedzialność i zaproponuje tej osobie rozwiązanie idealne i pozwoli dotrwać do emerytury.

ENTJ – intuicyjne postępowanie z pracownikiem, który znacząco inaczej reaguje na proponowane rozwiązania niż reszta zespołu. W związku z tą strategią pojawiła się u managera frustracja, że to co działa na innych – w przypadku tegoż pracownika kompletnie nie działa. A wystarczyło tylko rozpoznać potrzeby i wartości podwładnego by dopasować swój styl zarządzania.

ESTJ – skuteczny manager próbuje wdrożyć w nowym miejscu pracy swoje najlepsze praktyki biznesowe. Niestety nie uwzględnia on otoczenia czyli brakuje mu myślenia systemowego – wiec to co zawsze działało – to nie działa i zaczyna przynosić mu wysokie koszty po tej zmianie pracy.

ISFJ – ma konflikt z szefem. Manager jest typem realizatora i nie rozumie oczekiwań swojego szefa, który będąc typem wizjonera wypowiada się bardzo ogólnie, jest niecierpliwy i niechętnie powraca do tematów raz już wcześniej poruszanych. Pracownik zamiast porozmawiać ze swoim przełożonym o swoich potrzebach, cierpi w milczeniu i kumuluje stres, zadręcza się i zaczyna myśleć o zmianie pracy – bo sytuacja jest podobno nie do rozwiązania (wg tej osoby).

ISFJ – ciężko znosi współpracowników na tej samej przestrzeni biurowej, którzy są ekstrawertyczni i zdarza im się reagować entuzjastycznie na różne sprawy, głośno wyrażać opinie, dyskutować zażarcie jakieś kwestie bez zwracania uwagi na to – że jemu to przeszkadza. Manager ten nigdy jednak nie poinformował swoich kolegów o tym, co dla niego jest ważne i nie poprosił o to – by móc ustalić wspólne zasady pracy. Twierdzi on, że to są podstawowe zasady dobrego wychowania i każdy z kolegów powinien sam się domyśleć, że coś przecież jest nie tak.

ISTJ –  osoba na tym samym stanowisku od wielu lat. Kilka osób które zaczynały prace w tym samym czasie awansowały, rozwijają się i mają nowe, ciekawsze wyzwania. Jednocześnie owy Manager nie robi nic w tym kierunku by być widocznym w korporacji, liczy bowiem że ktoś się zorientuje że może warto o niego zadbać i zaproponować mu inna funkcję. Sama jednak nie wie czego chce i jakie stanowisko/ praca mogłaby być dla niej odpowiednia. Dodatkowym obciążeniem dla tej osoby jest myślenie o sobie, że jest najgorszym z typów ludzi i że trudne dzieciństwo i relacje z rodziną to coś, czego nie da się przeskoczyć.

ESTJ – chodzi na różne szkolenia, czyta literaturę ale wiedząc o tym, że styl komunikacji jest wielkim problemem we współpracy z innymi – nic nie robi, aby go zmienić. Twierdzi jednocześnie że są to tak silne nawyki które utrwalała przez lata – że to jest bardzo trudne by coś z tym zrobić. Na wszelki wypadek nie robi nic.

ISFP – Manager ma niskie poczucie własnej wartości, nie wierzy w siebie, nie jest dla siebie wsparciem w trudnych momentach. Przekłada się to na relacje tej osoby w miejscu pracy, sposób podchodzenia do wyzwań i myślenia o swojej przyszłości. Osoba nie chce skorzystać z pomocy specjalistycznej – bo to wstyd aby przyznać się przed kimś, że ma jakiś problem i strach, że ta pomoc może nie przynieść żadnych efektów.

INTJ – Manager ma ogromy potencjał przywódczy, jest sprawny w zarządzaniu ludźmi/ projektami, ma wiele sukcesów na swoim koncie.  Jednak nie wierzy w siebie, nie wzmacnia świadomości tego jak wielkimi zasobami może dysponować na co dzień i jakie możliwości są w związku z tym w zasięgu tej osoby. Więc nawet jeśli ta osoba ma wielki potencjał to i tak go nie ma.

INTJ – Manager ponadprzeciętnych zdolnościach kreatywnego myślenia, prowadzenia projektów, budowania strategii i wizji jest jednocześnie najbardziej samotnym człowiekiem w firmie. Przyczyna – zerowe umiejętności budowania relacji, okazywania zrozumienia, empatycznego reagowania, dbania o pracowników. I nawet jeśli na poziomie intelektualnym wie o tym że ludzie są ważni w pracy zespołowej – to w codziennym życiu wdraża filozofię, że ludzie są tylko narzędziem do realizacji celów.

Te wszystkie casy opisują blokady, jakie ludzie stawiają sobie w swoim osobistym rozwoju czy rozwoju własnej kariery. Pierwszym krokiem do zmiany tej sytuacji jest świadomość tego –  co jest takim hamulcem, który nie pozwala iść dalej lub szybciej realizować swoich marzeń i celów.

Najczęściej spotykane przeze mnie hamulce w miejscach pracy:

Nawyki myślenia i przywiązanie do nich. Brak elastyczności w reagowaniu na potrzeby ludzi czy sytuacji. Brak wystarczającej wiedzy. Brak nastawienia na rozwiązania. Brak myślenia strategicznego. Nadużywanie standardów czy zasad. Życie wg ustalonych scenariuszy. Traktowanie innych swoją miarą. Brak tolerancji i akceptacji różnic indywidualnych. Brak jasnych celów na życie i rozwój kariery. Oddawanie odpowiedzialności za jakość życia i pracy innym. Postawa ofiary. Brak zarządzania emocjami. Brak wiarygodności w kontaktach z innymi (niedotrzymywanie słowa i terminów). Niska samoocena. Komunikacja niedopasowana do rozmówcy. Brak komunikacji swoich oczekiwań i potrzeb. Brak działań rozwojowych i przywiązanie do tego czego już raz się ktoś nauczył. Strach przez sukcesem i strach przed porażką. Brak zaufania do siebie i innych ludzi. Niechęć do podejmowania ryzyka i opuszczania strefy komfortu. Próby zatrzymania czasu i status quo. Wierność partykularnym interesom bez uwzględniania potrzeb innych. Skrajny egoizm. Stawianie innych na pierwszym miejscu. Brak umiejętności rozpoznawania priorytetów. Brak rozumienia swojej roli i odpowiedzialności w miejscu pracy.

Jak więc możesz przeczytać te czynniki to nie szef, firma, otoczenie, świat zewnętrzny – tylko sprawy za które każdy z nas odpowiada sam i sam je może zmienić. Po ich rozpoznaniu przychodzi czas na kolejny krok – czyli przygotowanie planu działania i praca nad sobą. Wymaga to czasu i wysiłku – ale ta inwestycja się bardzo opłaca.

A Ty jesteś świadom swoich blokad? Czy wiesz co zatrzymuje rozwój Twojej kariery? Jak sobie radzisz ze swoimi blokadami?

Jak rozpoznawać blokady? Przydatny jest wywiad behawioralny prowadzony przez doświadczonego konsultanta. Pomocne też mogą być badania TalentQ – raport Blokady oraz test HDS z baterii Hogan Assessment Systems (określa ciemną stronę osobowości).

 

Polecane artykuły

4 Thoughts to “Blokady rozwoju kariery”

  1. Ania

    Witam.
    A tak zmieniając temat – to interesuje mnie jaki typ reprezentuje Piotr Żyła – ESFP???

    1. Beata Stefańska

      Aniu – raczej obstawiałabym typ ESTP

    2. Kamka

      wg mnie Piotr Żyła to ENTP

      1. Beata Stefańska

        Poproszę zatem o merytoryczne argumenty, które mogłyby świadczyć że Pan Żyła jest wizjonerem

Zostaw komentarz