Nie wyszło mu

Na warsztatach, przy silnej reprezentacji męskiej pojawił się temat jeszcze obecnego trenera drużyny piłki nożnej. Rozgorzała wielka dyskusja na temat jego skuteczności w prowadzeniu drużyny, wyników i finału jego przygody z reprezentacją. Dołożyłam swój kamyczek do tego ogródka twierdząc, że: ten trener nie miał od początku większych szans na zwycięstwo. Typ osobowości trenera dawał możliwość przewidzenia jak z drużyną będzie pracował i jakie efekty mógł osiągnąć. Ponieważ warsztaty dotyczyły diagnozy typów osobowości – mieliśmy zatem dobry materiał do dyskusji i treningu w praktyce.

Nie mówimy o tym, że Pan Waldemar Fornalik nie nadaje się na trenera. Jednak to, że jego styl prowadzenia drużyny jest niedopasowany do drużyny, którą się zajął – to już fakt potwierdzany wielokrotnie. Komu więc doświadczenie trenerskie pana Fornalika przydałoby się bardziej? Młodym zawodnikom, u których mógłby kształtować dobre nawyki, budować harmonię opartą na wartościach, spokoju i bezpieczeństwie, być dla nich dobrym przykładem i wzorem do naśladowania w postawach i filozofii życia, i miałby z nimi długą perspektywę pracy, a na drodze prób i błędów mógłby sprawdzać swoje pomysły.

Oto jakie pojawiały się głosy w naszych rozmowach o stylu pana trenera:

O wyniku meczu – jego zdaniem – zdecydował jeden błąd (po meczu z Ukrainą). Takie stwierdzenie może wskazywać, że Pan Fornalik albo nie ma mocno wykształconej krytycznej analizy lub też nie potrafi strategicznie spojrzeć na całość sytuacji.
Dodał też po tym samym przegranym meczu, że nie jest zawiedziony postawą swoich podopiecznych, a następnie, że zawodnicy pokazali charakter, czyli to czego od nich wymagaliśmy. Takie stwierdzenia bardziej pasują do osób, dla których ważne są starania a nie konkretne rezultaty.
„Z takim zespołem jak Ukraina nie jest łatwo stworzyć sobie sytuacje bramki, a my to zrobiliśmy i to jest na pewno plus, minusem natomiast jest to, że ich nie wykorzystaliśmy – mówił Fornalik, po czym dodał. Niestety z czasem pozwoliliśmy im grać w piłkę, czyli nie to, co sobie zakładaliśmy i prawdopodobnie to zaważyło na wynik. Tu znowu dobre chęci liczą się bardziej niż rezultat. Poza tym jeden słuszny plan i brak opcji, z których warto korzystać – kiedy sytuacja na boisku się dynamicznie zmienia.
Zaskakujące też było stwierdzenie: W końcówce postawiliśmy wszystko na jedną kartę, ale i to się nie sprawdziło. Osoby o preferencji Feeling czasami twierdzą, że się tak starają ale im nie wychodzi, zatem i to powinno być docenione ale niekoniecznie osoby te chcą wziąć odpowiedzialność za brak zakładanego efektu.
Przed meczem z Czarnogórą Fornalik mówił: Nasze działania na boisku muszą być wyważone, a grę powinna cechować harmonia. Harmonia, spokój i zgoda są wartością dla osób o preferencjach SF. Tylko czy tej drużynie naprawdę tego właśnie było potrzeba najbardziej?
Dodał tez, że widział u zawodników przed meczem: nastawienie, zaangażowanie. O sukcesie jednak decyduje nie tylko nastawienie i zaangażowanie, ale też konkretne działania i scenariusze, technika, strategia gry. A to już zachowania z wymiarów NT.
Chwalił się też, że drużyna potrafi grać, a fragmenty gry naprawdę były dobre. Jego zdaniem kłopot polegał na tym, aby taki poziom gry utrzymywać. Niestety pojedyncze „jaskółki wiosny nie czynią”. A wypadki dobrego grania – jak pokazuje historia przydarzają się tylko czasami naszej drużynie narodowej. Rolą trenera jest chyba wykorzystywanie i utrwalanie dobrych nawyków, rozciąganie ich na całość meczu, a nie tylko pozostawanie na poziomie entuzjazmu w związku z tym, że pojawiają się sporadycznie. Trzeba jednak być osobą nastawioną silnie na wynik, wdrażać ustaloną strategię rozwoju Zespołu i usprawniać działania szkoleniowe.
W meczu z Ukrainą taktyka opracowana wcześniej w 7 minucie gry przestała się sprawdzać. Takie przyznanie się do braku różnych opcji zachowań na boisku piłkarzy – nienajlepiej chyba mówi o całym sztabie trenerskim?
Jeszcze chwilę temu trener mówił, że: niezależnie od losów eliminacji, przyszłość obecnej reprezentacji rysuje się w jasnych barwach. Czy to nie jest przypadkiem naiwność? Bo dowodów jak nie było, tak nie ma.
Zabawne jest też stwierdzenie pana trenera, że w meczu z Ukrainą „piłka nie chciała wpaść do bramki”. Nie bardzo interesuję się piłką nożną, ale raczej wyobrażam sobie, że piłkarze dzięki swojej dobrej grze, współpracy i przygotowaniu wkopują piłkę do bramki przeciwnika….

Typ osobowości Waldemara Fornalika to ISFJ (dla przypomnienia – poprzednik – Pan Smuda to ISFP).

To, kogo potrzebuje ta drużyna – to na pewno osoby o profilu NT – musi być silna, zdeterminowana, z pomysłem na wykorzystaniem potencjału indywidualistów, strategicznie podchodząca do zadania, stawiająca na kompetencje i umiejętności a nie tylko starania i nadzieję na lepsze jutro, umiejąca otaczać się też kompetentnymi realizatorami swojej wizji tej drużyny i stylu gry, mająca na swoim koncie spektakularne sukcesy, szukająca okazji do wyzwań. Nade wszystko osoba ta musi wiedzieć, co to znaczy praca zespołowa, znać dynamikę rozwoju Zespołu i potrafić tworzyć efektywne i zaangażowane Zespoły. Zatem mamy kilka kombinacji ENTP, ENTJ, INTJ, INTP.

Giełda nazwisk już ruszyła. Kto zostanie nowym trenerem?

Źródłem cytatów jest artykuł PAP. z dnia 5.09.2013. Zdjęcie: sport.fakt.pl