Każdy z nas ma swoje doświadczenia, obserwacje i mądrość życiową. One podpowiadają nam co zrobić, jak się zachować. Czy każdy jednak sposób, który sprawdził się kiedyś da się zastosować dziś lub jutro? Czy każda procedura gwarantuje managerowi sukces w zarządzaniu? Jakie mogą być korzyści i konsekwencje powielania sprawdzonych sposobów działania i myślenia? Czy w obecnych czasach da się w ogóle utrzymać powtarzalność działania np. w Zarządzaniu Zespołem?
Do podjęcia tego tematu zainspirowały mnie warsztaty z Managerami, od których usłyszałam że potrzebne im są krótkie instrukcje i drogi na skróty, jasno opisany model zachowania w relacji z pracownikiem i gotowy pomysł, który mogą wdrożyć od razu i powtarzać od tej pory nieustannie.
Moja odpowiedź była mniej więcej taka:
- Jeśli chodzi o prowadzenie samolotu – wiem to dzięki mojemu Klientowi, który posiada takie uprawnienia – procedura i trzymanie się schematu jest kluczowe w szczęśliwym dotarciu do celu
- Jeśli chodzi o złożenie mebli z Ikea – to też raczej warto się jej trzymać, by mebel służył nam przez lata
- W przygotowaniu aplikacji do wystawiania Fa – procedura jest kluczowa
- Jeśli chodzi o przygotowanie jakiejś potrawy, która jest naszym popisowym daniem – też warto utrzymać proporcje i odpowiednie składniki
ale …
- Jeśli chodzi o relacje z innymi osobami – to jakiś schemat może już nie pomagać budować zrozumienia, partnerstwa, zgody i harmonii ze wszystkimi
- Jeśli chodzi o zarządzanie pracownikami – modele zarządzania, które sprawdzały się kiedyś – dziś nie wystarczają by skutecznie motywować, inspirować i angażować ludzi do pracy
Przykłady przywiązania do schematów
Manager stosując schematy i naukowe podejście do ludzi skutecznie budował dystans w relacji z nimi, zrażał ich sobie przez lata, konsekwentnie też ignorował sygnały werbalne i niewerbalne z otoczenia. Efekt jest taki, że zamiast sukcesów w biznesie na które bardzo liczył, ma wyraźny sygnał od Przełożonego, że brak elastyczności w komunikacji, brak indywidualnego podchodzenia do drugiego człowieka, nie reagowanie na potrzeby podwładnych i współpracowników, zadaniowe i proceduralne podchodzenie do każdej kwestii – to jest strategia na którą nie ma miejsca w tej firmie i w byciu Managerem.
Managerka, lubi mieć poukładany świat, przywiązana jest do różnych schematów, które mówią jak i kiedy coś powinno być zrobione, przeprowadzone, przemyślane i każde odstępstwo od nich rodzi u Niej złość, frustrację, brak zrozumienia i rodzaj alienacji w pracy i w życiu.
Za to podejście proceduralne u tych obu osób odpowiedzialne są nadużywane 2 wymiary osobowości w modelu MBTI:
- S – myślenie szczegółami, koncentrowanie na dziś i na tym co było, zaufanie do doświadczenia, praktyczne podejście do życia, rzeczowość i konkretność
- J – planowanie, metodyczne podchodzenie do spraw, systematyczność, organizacja pracy i życia, listy „to do”
Rozwój typu osobowości
Warto wiec uczyć się elastyczności w podchodzeniu do nowych sytuacji i szukać jednocześnie rozwiązań dopasowanych do nich. Warto też zrezygnować z powielania schematów szczególnie w relacjach społecznych, kiedy zależy nam na tej osobie i na nas samych.
Pamiętaj, że w każdej sytuacji nie chodzi o to – by zastosować znany sobie model, schemat, poznane narzędzie czy doświadczenie z przeszłości, za wszelką cenę.
Skupiaj się raczej na oczekiwanym rezultacie i sprawdzaj czy te znane i sprawdzone metody pasują do danej sytuacji czy osoby. Pamiętaj o zasadzie zaczynania z wizją końca:
oczekiwany rezultat —> kroki jakie warto podjąć —> cel z którym warto zacząć
Chodzenie czy jazda na skróty oszczędzają czas, ale czy sama oszczędność czasu czy energii zapewni Ci relacje z samym sobą, z innymi i docelowo sukces np. w zarządzaniu ludźmi? Czasami warto poszukać nowej drogi, czasami optymalizować rozwiązania, czasami warto modyfikować modele. Czasami warto przede wszystkim myśleć o tym co się dzieje dookoła mnie, kim jest osoba, na czym polega sytuacja, jak mogę w niej zadbać o siebie, czego potrzebuję, na co mam wpływ, co mogę i chcę zrobić.
Jak często Ty stosujesz sprawdzone sposoby w swojej pracy i w życiu?
Jak często Ci się one sprawdzają i przynoszą oczekiwany rezultat?
Jakie masz z tego korzyści i jakie koszty ponosisz?
W jakich sytuacjach potrzebujesz poszukać nowych dróg, rozwiązań, pomysłów?
***
Diagnoza i rozwój inteligencji emocjonalnej Managera i Zespołu=> EQ Managera
Polub stronę na FB aby być na bieżąco: Beata Stefańska – Psycholog Biznesu
Jeśli ten wpis jest dla Ciebie wartościowy – udostępnij go proszę swoim znajomym na FB lub Linkedin
Ze wszystkich funkcji kognitywnych, najbardziej dziwna jest funkcja: Si (introwertyczna zmysłowość). Z opisu tej funkcji wynika że ci ludzie, głównie żyją przeszłością, chcą żeby przyszłość się opierała na historii i doświadczeniach (dla mnie to dziwne gdyż współczesny świat się bardzo szybko zmienia i będzie się zmieniał, w wielu wpadkach trzeba myśleć i działać oryginalnie oraz być adaptacyjnym.) Zatem zdecydowanie nie rozumiem ludzi o typach: ESFJ,ESTJ,ISFJ i ISTJ.
Ja sam też lubię mieć porządek, ale jeśli mam możliwość zrobienia czegoś lepszymi sposobami, to porzucam stare i stosuję nowe, jak coś mi znowu lepszego przyjdzie do głowy to tak samo itd.
Przecież to jest logiczne że w życiu chodzi o to żeby sobie wszystko ułatwiać.
Nie mam nic do ludzi o typach SJ, ale z obserwacji sądzę że wielu z nich robi z siebie męczenników.
Tak samo zdecydowanie, nie chciałbym być z kimś takim w związku.
To prawda, SJ są ludźmi którzy bardzo są pomocni i lojalni, ale tak jak pisałem posiadają oni takie poglądy na różne sprawy że praktycznie nie byłoby szans na stworzenie z nimi relacji takiej jak związek.
Postawa ofiary jest wygodna, życie przeszłością pozwala nie brać pełnej odpowiedzialności za to, co jest tu i teraz nie planować przyszłości. Rzeczywiście duża część osób SJ ale też SP lubuje się w przeszłości