Typ osobowości dziedziczysz po swoich rodzicach.
I mimo, że niektórym się bardzo wydaje, że są jak Steve Jobs albo Elon Musk – nie ma na to często szans i czas przestać się oszukiwać, zacząć budować swoje dalsze życie na prawdzie o sobie.
I jeśli Twoi rodzice to introwertycy – to i Ty jesteś introwertykiem. W przypadku pary mieszanej miałeś szansę urodzić się albo jako introwertyk lub ekstrawertyk. Tak samo jest z pozostałymi wymiarami dotyczącymi Twojej osobowości.
Na to jak zostałeś/ zostałaś wychowana już nie masz wpływu – to czas przeszły. Możesz jednak rozwijać swoje zachowania z przeciwnych do Twoich preferencji – by zapewnić sobie sukces i powodzenie w życiu i pracy.
Będąc rodzicem masz dziś wpływ na to, jak wychowasz swoje dzieci. Odpowiedzialność rodzicielska nabiera tu dodatkowego znaczenia. Warto wiedzieć jakim typem osobowości jest Twoje dziecko i wzmacniać talenty i mocne strony wynikające z jego typu osobowości, a nie karać je za to, że jest inne niż Ty lub jest podobne do drugiego rodzica.
Typy osobowości w rodzinie
Oto kilka przykładów rodzin i układów typów osobowości.
Ojciec – dynamiczny działacz, silnie dążący do celu, poszukujący coraz to nowych rozwiązań i możliwości zapewnienia rodzinie komfortu życia, skupiony na rezultatach i pracy, lubiący kontakt z ludźmi, ciągle zdobywający wiedzę i informacje o świecie, ceniący współpracę i prace, wymagający w stosunku do siebie i swoich dzieci.
Matka – strażniczka domowego ogniska, dbająca o relacje i zgodę, ciężko pracująca pod pilnym okiem swojego męża i zgodnie z jego wytycznymi, traktująca ludzi w sposób wyjątkowy, skupiona na rodzinie, budująca głębokie relacje.
Dzieci introwertyczne z wąskim gronem ludzi dookoła i raczej członków dalszej rodziny niż znajomych, ciężko pracujące, skupione na życiu codziennym i prostych powtarzalnych zadaniach, raczej unikają myślenia o przyszłości, narzekają na to co mają – ale nie biorą spraw w swoje ręce – i mówią np” „nie mam wyjścia”, „nie wiem jak to zrobić inaczej”, „przeraża mnie nawet myślenie o tym – wiec poczekam co będzie”, „po co to zmieniać jak zawsze tak było”.
Dwoje z nich lubi się poświęcać dla innych kosztem siebie i swoich potrzeb, stawiająca na to żeby było miło i żeby doceniać ich dobre intencje a nie efekty za które odpowiadają, unikają konfliktów i nowych sytuacji, raczej są pasażerami niż kierowcami w swoich życiach, jedna osoba działa bez uwzględniania potrzeb i uczuć innych ludzi, stawia przede wszystkim na wynik i własne korzyści, jest przy tym wyjątkowo krytyczna i wymagająca.
Dwoje z rodzeństwa żyje bez planu, raczej reaguje na to – co przynosi życie lub sytuacje, mówią o możliwościach, ale nie wdrażają ich w życie, spóźniają się z różnymi zobowiązaniami, a każda próba ustalenia jakiegoś konkretu stresuje ich i ogranicza ich poczucie wolności. 3 osoba za to ma konkretny plan działania na każdy dzień i nie toleruje żadnych odstępstw, ma też swoje zdanie na wiele tematów i trudno jej się z nimi rozstawać – co zapewnia jej konflikty i nieporozumienia z innymi osobami, które nie zawsze chcą się jej podporządkować.
Życie tego rodzeństwa pokazuje, że każde z nich nadużywa swoich mocnych stron i nie dba o rozwój nowych umiejętności, postaw i zachowań, częściej wybierają drogę ofiary niż osoby odpowiedzialnej, są rozczarowane i sfrustrowane światem zewnętrznym i to jemu przypisują „winę” za swoje niepowodzenia i nieszczęścia, dwoje generuje rozwiązania ale ich ie wdrażają, zaś 3 osoba nie ćwiczy swojej elastyczność w podchodzeniu do zmian i innych punktów widzenia.
Wychowanie dzieci
Przy wychowaniu dzieci warto zwrócić uwagę na fakt, że są one we wszystkich wymiarach różne od siebie – więc potrzebują zupełnie innych wskazówek i inspiracji.
Dziecko ISTP potrzebuje przede wszystkim wielu rozmów w trakcie których zrozumie po co robi różne rzeczy, dlaczego warto coś zmieniać, kiedy należy uwzględnić dodatkowe elementy. Tylko wtedy decyduje się na podejmowanie działań. Warto wzmacniać umiejętność planowania i doprowadzania spraw do końca, doskonalić nawyk samodyscypliny, rozwijać umiejętności społeczne i umiejętność bycia z ludźmi, rozmowy z nimi i tolerancji inności/ różnorodności. Przede wszystkim zaś warto zapewnić poczucie bezpieczeństwa gdy dziecko eksperymentuje w trakcie poznawania siebie i świata, wzmacniać poczucie wartości na bazie tego kim jest a nie co robi.
Dziecko ENFJ potrzebuje wyzwań, inspiracji i różnorodnego środowiska do rozwoju, możliwości doskonalenia talentów, rozwoju uzdolnień artystycznych, możliwości przegadywania pomysłów i rozwiązań z innymi i nieustającego kontaktów z dużą ilością ludzi. To co warto wzmacniać do słuchanie i refleksję zanim podejmie działania, myślenie szczegółami i rozumienie instrukcji, logiczne myślenie i koncentrowanie się na celach i wynikach, równoważenie obowiązków zabawą, myślenie o zmianach w kategorii szans.
Dziecko ESFP potrzebuje przede wszystkim akceptacji, troski i uwagi, dobrych relacji z rodzicami i miedzy rodzicami, przegadywania ważnych dla niego spraw, tłumaczenia tego, co dzieje się dokoła w rozkładzie na procesy, procedury i szczegóły, swobody w działaniu i tolerancji dla pomysłowości. To co warto w dziecku wzmacniać to przemyśliwanie spraw, zanim przystąpi do działania, słuchanie ze zrozumieniem, trzymanie się faktów i logiki, zamiast nadużywania emocjonalnego reagowania na różne sytuacje, radzenie sobie z wyzwaniami i sytuacjami konfliktowymi, planowanie działań i myślenie o efektach/ konsekwencjach tego co robi dziś, myślenia o przyszłości. Warto by rodzice byli dla takiego dziecka dostępni, wspierali je w różnych wyborach, uczyli samodzielności i odpowiedzialności.
Jakim typem osobowości są Twoi rodzicie, jakim typem osobowości jesteś Ty?
***
Potrzebujesz ustalenia swojego typu osobowości?
Uwaga z użyciem MBTI, a nie 16 typów osobowości z netu – bo ta darmowa psychozabawa i nie jest badaniem MBTI!!!
Napisz do mnie, skorzystaj z formularza kontaktu